مدیریت شهری اصفهان و
" ۴سال پیش‌رو "
اصفهان خبرنگار اطلاعات: موفقیت هر فرد و سازمانی در عملکرد آن نمایان می‌شود و عملکرد هر فرد و سازمانی را می‌توان معیاری برای موفقیت آن قلمداد کرد و براساس دستاوردهای هر فرد می‌توان به او امتیاز داد و آن را از دیگران متمایز کرد.
زمانی می‌توان به فرد و سازمانی عنوان موفق داد که عملکرد درخشانی نسبت به دیگر افراد و سازمان‌ها داشته باشد؛ برهمین اساس است که مسوولان و مدیران سعی می‌کنند عملکرد خود را چه از لحاظ کمی و چه از لحاظ کیفی در حوزه‌های زیرمجموعه خود با اجرای برنامه‌های مختلف و متنوع افزایش دهند تا هم رضایت کارکنانشان و مراجعه کنندگان را جلب کرده باشند و هم براساس زمان مقرر به اهداف خود برسند و این وظیفه در سازمان‌هایی که بیشترین ارتباط با قشرهای مختلف را دارند، بیشتر احساس می‌شود.
شهرداری‌ها به دلیل وظایف متعدد محوله (۹۷وظیفه)، بیشترین ارتباط را با مردم دارند و عملکرد شهرداری ها ویترین آنها محسوب می‌شود و هم کم‌کاری و کوتاهی در انجام ماموریت‌های آنها خیلی زود بروز می‌کند و نمی‌توانند از آنها شانه خالی کنند.
بدیهی‌ترین و دم‌دستی‌ترین مثال در این‌باره، جمع‌آوری زباله‌ها است. کافی است ماموران شهرداری یک شب زباله‌های یک شهر را جمع‌آوری نکند آن وقت که بوی تعفن، شهر را فرا می‌گیرد یا در نگهداری فضای سبز اهمال کنند؛ البته وظایف شهرداری‌ها فراتر از نظافت شهر و ایجاد و نگهداری از فضای سبز است.
پس شهرداری‌ها وقتی موفق خواهند بود که مردم عملکرد آنها را چه از لحاظ کمی و چه از لحاظ کیفی ببینند و صرفا با تببین آمار و ارقام و غوغا سالاری تبلیغات از رسانه‌های مختلف، نمی‌توانند عملکرد خود را اظهار کنند؛ چون عملکرد آنها عیان است و لزومی به بیان نیست.
شهرداری اصفهان هم اگر چه از این قایده مستثنی نیست ولی چون اصفهان شهرت جهانی دارد و لقب نصف جهان گرفته است، مردم و مسئولان توقع و انتظارات بیشتری از مدیریت شهر (شورا و شهرداری) آن دارند؛ بنابراین شهرداری اصفهان باید عملکرد خوبی از خود جلوه دهد؛ اما در پنجمین دوره اسلامی شهر اصفهان مشکلاتی پیش روی مدیریت جدید شهری اصفهان است که می‌تواند موفقیت در عملکرد آن را به چالش بکشد و باید برای آنها چاره‌اندیشی کرد.
به طور مثال شهرداری اصفهان در این مدت طرحی برای افتتاح ندارد تا عملکرد خود را برای مردم به نمایش بگذارد چون هرچه بود در دوره چهارم شورای اسلامی شهر اصفهان افتتاح شد.
علاوه برآن، باید بدهی بیش از ۱۶۰۰میلیارد تومانی شهرداری را هم به آن افزود. مدیریت شهری اصفهان میراث دار بدهی‌ها و وام‌های سنگین بانکی مدیریت قبلی است که مسوولان با استقراض وام‌های بانکی برای تسریع در اجرای طرح‌های عمرانی دریافت کردند و بازپرداخت آنها به مدیریت فعلی محول شد و عدم پرداخت آنها بر بدهی‌های شهر می‌افزاید.
در چنین شرایطی مدیریت شهری نمی‌تواند قید بدهی و دیون‌های خود را بزند ـ حداقل بدهی‌های بانکی ـ چرا که تاخیر در بازپرداخت تسهیلات بانکی مشمول جریمه دیر کرد شده و کوتاهی در پرداخت آنها بدهی‌های شهرداری به بانک‌ها را سنگین و سنگین‌تر می‌کند و شهرداری به ناچار باید بدهی‌های خود را تسویه کند؛ با این اوضاع و احوال، مدیریت شهر نمی‌تواند به اجرای طرح‌های عمرانی و زیربنایی دست بزند چرا که هم بدهی‌های سنگینی دارد و هم باید ماهانه بخش قابل توجهی از درآمد خود را بابت حقوق و دستمزد ـ ماهانه۶۰ میلیارد تومان ـ پرداخت کند و علاوه بر همه آنها در طول ۴سال نمی‌شود طرح شاخصی انجام داد تا مردم ناظر عملکرد شهرداری و موفقیت‌های آن باشند.
همچنین رکود ساخت و ساز و کاهش تقاضا برای دریافت پروانه ساختمان هم سبب شده است تا بخش قابل توجهی از هزینه‌های شهرداری‌ها که از صدور پروانه ساختمان تامین می‌شود، کاهش یابد. ترافیک سرسام‌آور و آلودگی هوای شهر اصفهان نیز از دیگر چالش‌های پیش روی مدیریت شهری اصفهان است که همچون کلاف سر در گم بر شهر چمبره زده است و نمی‌توان از آنها چشم پوشید؛ چون بی‌توجهی به هر کدام از آنها می‌تواند بر مشکلات شهر و شهروندان بیفزاید.
مدیریت شهری اصفهان در دوره پنجم شورای اسلامی شهر، چنین شرایطی را پیش رو دارد و بی‌گمان تنها راهکار برای گذر از این شرایط، استقبال و جذب سرمایه‌گذاران بخش خصوصی و اجرای طرح‌های مختلف عمرانی زیربنایی مبتنی بر آینده‌نگری و انسان محوری به منظور بهبود زندگی شهروندان البته با حفظ کیفیت و بهره‌مندی بخش خصوصی از منافع طرح‌ها است تا به مدد آنها بتواند طرح‌هایی را در طول۴سال آینده اجرا کند که هم به سود شهر باشد و از مشکلات شهر و به تبع آن مشکلات مردم بکاهد، بدون اینکه متحمل هزینه‌های سنگین شود.
حدود ۱۰ تا ۱۵درصد درآمد شهرداری‌ها از منابع پایدار همچون تراکم فروشی تامین می‌شود و هرگونه رکود در بازار مسکن می‌تواند بخشی از درآمدهای شهرداری را دچار مشکل کند؛ بنابراین مدیریت شهری اصفهان باید در نظام درآمدی شهر بازنگری اساسی داشته باشد و بر ایجاد درآمدهای پایدار و پیگیری بر تعهدات دولت همچون پرداخت سهم شهرداری از عوارض مالیات بر ارزش افزوده، نوسازی و توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی و بهبود هوای کلانشهر اصفهان بکوشد.
همچنین با افزایش مشارکت اجتماعی مردم می‌توان بر بسیاری از مشکلات فائق آمد و با تشکیل شورا یاری‌ها به عنوان بازوان شورای اسلامی شهراصفهان و استفاده از خرد جمعی هم می‌تواند بر مشارکت اجتماعی در اداره شهر بیفزاید و بر رفع کاستی‌ها در محله‌ها که هسته‌های اصلی شهرها هستند کمک کنند ولی متاسفانه از تشکیل آن در کلانشهر اصفهان غفلت شده است.
با همه این اوصاف شهرداری اصفهان ۴سالی را پیش روی خود دارد که فقط با گذر از آن و صرفا با اتکا بر توجه بر کیفیت نمی‌تواند عملکرد خود را به نمایش بگذارد و هنگامیکه مردم شهر احساس کنند و ببینند مسوولان شهر در رفع مشکلات و تنگناهای شهر کوتاهی نمی‌کنند و شهروندان دچار زحمت نمی‌شوند، خواه ناخواه عملکرد آنها را معیاری برای موفقیت آنها قلمداد خواهند کرد و در پایان دوره چهارساله نمره مثبتی به مدیران شهر خواهند داد.
