داستان عارف و مستمع

" در بحار خویشتن کن جستجو "

داستان عارف و مستمع

عارفی خـوش  نکته  پردازی وزین                           دُرفشـان هر  یک چنان  نقش نگین

روزیـش فـردی ز بهـر  استمـاع                            دید  مجلـس گشته   مـوج   اجتماع

گفت آن کس را خـدا رحمـت کند                          کو به  گامی خـود  فراتـر  پا  نهـد

پس به گفت آن عارف حاضـر جواب                         خودهدف این ست زین وعظ وخطاب

انبیـا  و  اولـیـا  و  هـر  حـکیـم                             نـوح و ابراهیـم  و موسـای  کلیـم

جمله می گفتنـد  هر کس  یک  قدم                            برتـر آیـد زانچـه  دارد  در رقـم

در بحـار  خویشتـن  کن  جستجـو                            کشتـی جان  را  به  امواجـی  بجـو

کانـدر آن  امـواج  دُر نـاب هست                           گـوهـر  تابنـده    نایـاب   هسـت

ماه و خورشیـد  است  در  تسخیر  تو                          زانکه  تکلیـف اسـت  در  تدبیـر  تو

پشـه کی دانـد هما را راز چیسـت                         کر چه  دانـد صاحب  آواز کیسـت؟

آسمـان  و عرش  پنهـان در تو است                         طفل جـان را دایه  دامان  در تو ست

کوکب  بخـت ملک  از روی  تو است                        چهـره  خندانـش  از گیسوی  تو ست

سروده :  حجت الاسلام محمود خیراللهی

استاد حوزه و دانشگاه: حوزه علمیه جامعه النور  و  دانشگاه اصفهان.

بهار  1398