پنج آسمان مدیریت سایت پرویز فروزانی
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
آن مرد بهمنی رفت ، محمدعلی بهمنی دل به دریا زد و رفت ،
شاعر و غزلسرای پر آوازه کشور محمدعلی بهمنی
سر انجام (( دل به دریا زد و رفت )).
محمد علی بهمنی، شاعر و غزلسرای بنام کشورمان، شامگاه
جمعه ۹ شهریور پس از تحمل دوره ای بیماری در ۸۲ سالگی
درگذشت.
این شاعر توانمند و دارنده تندیس خورشید مهر به عنوان برترین غزل
سرای کشور با سبک خاص ذوق هنرمندانه و نگاه خلاقانه انسانی و
مردمی به شعر جذابیتهای خاصی به اشعار خود و غنای فراوانی به
ادبیات ملی بخشید و نام و یادی ماندگار از خود بر جا گذاشت.
ادامه گزارش در روزنامه اطلاعات صفحه 16 مورخه 1403/06/11
سامانه “حرف مرد” نوشت:
محمدعلی بهمنی که ۲۷ فروردین ۱۳۲۱ در قطار تهران به اندیمشک به
دنیا آمده بود، ۹ شهریور ۱۴۰۳ به ایستگاه پایانی رسید و دنیای فانی
را بدرود گفت. او در شناسنامه زاده دزفول شد و به واسطه شغل
پدرش در راه آهن، سال‌های مختلف در تهران، کرج و بندرعباس زندگی کرد.
بهمنی زمانی که تنها ۹ سال داشت به واسطه فعالیت در یک چاپخانه با
فریدون مشیری آشنا شد و او بود که استعداد این کودک نوخاسته را
کشف کرد تا شعر و ترانه ایران معاصر شاهد ظهوری نام ماندگار باشد.
۸۲ سال زندگی محمدعلی بهمنی با غزلیات و ترانه‌هایی ماندگار در
فرهنگ ایران همراه شد و بسیاری از ما بی آنکه بدانیم، سروده‌های
او را زمزمه کرده‌ایم. از خیلی این آثار، ۱۰ ترانه محبوب که با کلام این
شاعر جاودان شدند را مرور می‌کنیم.
دهاتی، شادمهر عقیلی
در نیمه دوم دهه ۷۰ و تحت تاثیر فضای سیاسی و اجتماعی حاکم بر
کشور، موسیقی پاپ داخلی هم جان دوباره ای گرفت. یکی از نام‌های
محبوب آن روزگار شادمهر عقیلی بود که با آلبوم دهاتی سال ۱۳۷۸ به
اوج شهرت رسید. دهاتی اولین آلبومی بود که به فروش بیش از ۱۰
میلیون نسخه رسید.
ساده بگم دهاتی ام
اهل همین نزدیکیا
همسایه ی روشنی و هم خونه ی تاریکیا
ساده بگم ساده بگم
بوی علف میده تنم
هنوز همون دهاتی ام
با همه شهری شدنم
باغ غریب ده من
گل های زینتی نداشت
اسب نجیب ده من
نعلای قیمتی نداشت
اما همون چار تا دیوار
با بوی خوب کاگلش
اما همون چن تا خونه
با مردم ساده دلش
برای من که عکسمو مدتیه تو آب چشمه ندیدم
برای من که شهری ام از اون هوا دل بریدم
دنیاییه که دیدندش
اگرچه مثل قدیما
راه درازی نداره
اما می دونم که دیگه
دنیای خوب سادگی
به من نیازی نداره .
