درحالی که لایحه برنامه هفتم توسعه درحال بررسی درمجلس است، برخی مواد این لایحه تهدیدی جدی برای افزایش تولید محصولات کشاورزی ، امنیت غذایی کشور وهمچنین رشد زمین خواری محسوب می شود.
به گزارش خبرنگار اقتصادی اطلاعات، شماری از مواد لایحه برنامه هفتم توسعه می رود تا درصورت تصویب نهایی، سریال تصاحب وتغییرکاربری زمین های مرغوب کشاورزی را سرعت بخشد؛ زمین هایی که اکنون با افزایش قابل توجه پدیده هایی چون ویلاسازی،زمین خواری، برج سازی ومانندآن دست وپنجه نرم کرده وهرسال که می گذرد،آب می روند وبه جای محصولات کشاورزی درآن ساختمان می روید.
براساس آمار موجود، از مجموع 164.8 میلیون هکتار مساحت کشور، تنها 18 میلیون هکتار را اراضی مناسب کشاورزی – از درجه یک تا درجه شش- تشکیل می دهد. از این 18 میلیون هکتار هم فقط یک میلیون و700 هزارهکتار زمین کشاورزی درجه یک، 3 میلیون و300 هزارهکتار درجه 2 وبقیه درجه 3 تا درجه 6 هستند وبیشتر اراضی مرغوب کشاورزی در3 استان شمالی کشورشامل گیلان، مازندران وگلستان قراردارند.
با وجود این محدودیت ونقش بسیار حساس این اراضی مرغوب درتولید محصولات کشاورزی وتامین امنیت غذایی کشور، اما روند روبه رشد ویلاسازی، تخریب عمدی با هدف زمین خواری ،تصاحب و تغییرکاربری این اراضی برای مقاصد غیر کشاورزی، امنیت غذایی کشور را درمعرض خطر جدی قرار داده وهشدارها دراین خصوص هم در لابلای تعارض منافع ها آن چنان که باید شنیده نشده است.( ادامه گزارش )