برنامه هفتم امنیت غذایی

شاید این مطالب برایتان مفید باشد

میزان استعمال دخانیات درمدارس

۱۴۰۳-۰۷-۰۹

مدل تجاری رسانه‌ شکست

۱۴۰۳-۰۷-۰۸

اهداف قیام امام حسین

۱۴۰۳-۰۴-۲۴

برنامه هفتم امنیت غذایی کشور در سال 1402 ، درحالی که لایحه برنامه هفتم توسعه در حال بررسی در مجلس است، برخی مواد این لایحه تهدیدی جدی برای افزایش تولید محصولات کشاورزی، امنیت غذایی کشور و رشد زمین خواری محسوب می شود.

به گزارش خبرنگار اقتصادی اطلاعات، شماری از مواد

لایحه برنامه هفتم توسعه می رود تا در صورت تصویب

نهایی، سریال تصاحب و تغییر کاربری زمین های مرغوب

کشاورزی را سرعت بخشد؛ زمین هایی که اکنون با

افزایش قابل توجه پدیده هایی چون ویلاسازی، زمین

خواری، برج سازی و مانند آن دست و پنجه نرم کرده و

هرسال که می گذرد، آب می روند و به جای محصولات کشاورزی در آن ساختمان می روید.

بر اساس آمار موجود، از مجموع 164.8 میلیون هکتار مساحت کشور، تنها 18 میلیون هکتار را اراضی مناسب

کشاورزی –  از درجه یک تا درجه شش – تشکیل می دهد.

از این 18 میلیون هکتار هم فقط یک میلیون و 700 هزار

هکتار زمین کشاورزی درجه یک، 3 میلیون و 300 هزار

هکتار درجه 2 و بقیه درجه 3 تا درجه 6 هستند و بیشتر

اراضی مرغوب کشاورزی در 3 استان شمالی کشور شامل گیلان، مازندران و گلستان قرار دارند.

با وجود این محدودیت ون قش بسیار حساس این اراضی

مرغوب در تولید محصولات کشاورزی و تامین امنیت غذایی

کشور، اما روند روبه رشد ویلاسازی، تخریب عمدی با هدف

زمین خواری ،تصاحب و تغییر کاربری این اراضی برای

مقاصد غیر کشاورزی، امنیت غذایی کشور را درمعرض

خطر جدی قرار داده و هشدارها دراین خصوص هم در لابلای تعارض منافع  ها آن چنان که باید شنیده نشده است.

  ادامه گزارش ..

—–

مرکز پژوهش‌های اتاق ایران منتشر کرد:

جایگاه امنیت غذایی در برنامه هفتم توسعه چیست؟

مرکز پژوهش‌های اتاق ایران در گزارش امنیت غذایی و ارتقای تولید محصولات کشاورزی،

چالش‌های حوزه کشاورزی را بررسی کرده و پیشنهادهایی برای این بخش در برنامه هفتم توسعه ارائه داده است.

امنیت غذایی به معنای اطمینان از دسترسی فیزیکی- اقتصادی پایدار همهٔ افراد جامعه به غذای کافی، مغذی و سالم در تمامی اوقات برای داشتن فعالیت و زندگی سالم است.

امنیت غذایی را بی‌تردید می‌توان شالوده امنیت ملی به شمار آورد و تضمین امنیت ملی نیز یکی از اصلی‌ترین اهداف حاکمیت‌های سیاسی محسوب می‌شود.

تلاش کشورهای جهان عمدتاً بر این مبنا بوده و هست که سهم قابل‌ قبولی از غذای مورد نیاز جوامع خود تضمین کنند.

این تضمین با اتکا بر تولیدات داخلی تأمین می شود.

ادامه مطلب..