منار درحال تعظیم شهرسین + فیلم ، دیدنی و شگفت انگیز است. “سین” شهری است در بُرخوار اصفهان و بانویی به نام سیمین، منار کنار مسجد شهر سین را ساخته است و این منار از نیمه کج و به حالت تعظیم باقی مانده است.

گزارشی از شهر سین
پایگاه خبری سیمین، برای دیدن این شهر و این منار به شهرستان برُخوار و شهر “سین” آمدیم.
منار-کنار مسجد، بسیار زیباست و با ابهتی بی نظیر درکنار مسجد دوران سلجوقی، قرار دارد و 3 سال بعد ازساخت منار، مسجدی در کنار آن بنا شده است.
مسجد در مرکز شهر سین واقع شده و مساحت آن بالغ بر 400 متر مربع به سبک دو ایوانی است.
درپایین این منار کج، کتیبه ای منقوش به تاریخ ۵۲۶ هجری قمری(عصر سلجوقی) قرار دارد.
این کتیبه را از منظر تاریخی قدیمی تر از کتیبه موجود در مسجد جامع اصفهان می دانند.
قصد ورود به منار را داشتیم اعضاء شورای اسلامی شهر سین، بسیار مهمان نواز و پیگیر بودند.
گفتند تا کنون خانمی قصد ورود به این منار کج را نداشته است و شما نمی ترسید؟
ماهم که آوازه ی این منار را شنیده بودیم و آمده بودیم که ببینیم، گفتیم نه جای نگرانی نیست.
امید به خدا قصد داریم آسمان شهر”سین” را بالای منار ببینیم.
کتیبه ای تاریخی عصر سلجوقی
در بدو ورودی منار، کتیبه ای منقوش به تاریخ 526 هجری قمری(عصر سلجوقی) قرار داشت(سال ساخت مناره)
ازمنظر تاریخی این کتیبه را قدیمی تر از کتیبه ی موجود در مسجد جامع اصفهان می دانند.

درمنابع تاریخی آمده که یکی از جنگ های سلطان جلال الدین خوارزم شاه با سپاهیان مغول در پای همین منار صورت گرفته است.
بعداز عبور از پله های کنار کتیبه به قسمت درب ورودی منار رسیدیم که 3 نفر از اعضاء شورای اسلامی شهر “سین” ما را همراهی کردند.
پله ها بسیار کوچک و دایره شکل به گونه یی طراحی شده بود که با زمان بسیار کم حدود 85 پله را طی کردیم.
بالا رفتن از پله ها خیلی سخت نبود ولی چون با سرعت از پله ها رفتیم، کمی نفس کم آوردیم.
این-پله ها با ساخت پله های امروزی، اصلا قابل مقایسه نیست.
احساس خستگی و یا دردی در زانو حس نمی کردیم و در مسیر پله ها، شبکه هایی بسیار زیبا، طراحی شده بود.
خیلی زیبا و خیلی با سلیقه ساخته بودند که همه ی نقاط شهر از این دریچه ها پیدا بود.
حین بالا رفتن از پله ها قسمتی از شهر رصد می شد.
به حتم این پنجره ها به گونه یی طراحی شده اند با دو کاربرد مفید:
هم تهویه هوا در مسیر پله های برج باشد و هم متناسب با نیاز آن زمان بتوانند خبر رسانی و دیدبانی شاه راه ها را داشته باشند.
نقل شده است در قدیم الایام منار شهر “سین ” همانند منارهای محله جویباره اصفهان افزون بر اذان گویی، بر فراز آن آتش بر میافروختند.
به-کمک این آتش، کاروانیان گم گشته در بیابان می توانند راه خویش را به سوی آبادی و شهر اصفهان باز جویند.
حدود 30 متر از اولین پله منار تا آخرین پله ارتفاع داشت. خیلی خیلی شهر پرقدرت و یک حس وصف نکردنی بود.
ما وقتی به آخرین پله ی منار که نزدیک شدیم از بالای منار به یک باره شهر سین را دیدیم.
کمی احساس ترس داشتیم به ویژه این که این منار از نیمه هم کج است و هر لحظه این فکر به ذهن می رسید که اگر الان این منار بریزد!
ولی این هم، یک حس لحظه ای بود. آنجا شهر “سین” دنیای دیگری داشت.

پنج آسمان مدیر پرویز فروزانی