ادبیات عرفانی قسمی از ادبیات است که دارای موضوعات و مضامین عرفانی در قالب شعر یا نثر میباشد. بخش بزرگی از ادبیات فارسی به تصوف، عرفان و مبانی سیر و سلوک میپردازد. پیدایش و تکامل ادبیات عرفانی، همزمان با دوره حاکمیت ترکان غزنوی، سلجوقی و مغول در ایران است. در قرن هفتم ادبیات عرفانی در شعر مولانا و دیگر عارفان به کمال و شکوه خود رسید.فهم و شناخت موضوعات عرفانی هم از جمله مطالبی است که باید برای آن وقت و حوصله داشت و البته از منابع مورد اعتماد استفاده کرد.
انتشارات روزنامه اطلاعات سعی بر این دارد سهم کمی در این فهم و شناخت عرفانی داشته باشد