جامعه شناسی دانش بررسی جامعه و پدیدههای اجتماعی است. دانشی است که در آن باید واقعیتهای موجود را تحلیل کرد و فرایندهایی که باعث شکلگیری آن پدیده شده تشخیص داد.
انسان کمتر از موجودات دیگر تحت تاثیر غریزه است و موضوعاتی مانند واقعیتهای نهادی (موضوعاتی که فینفسه وجود ندارند و در طی فرایند تکامل بشر بر سر آنها توافق شده) بر چگونگی شکلگیری رفتاری درانسان بیشتر تاثیر میگذارد.
برای همین جامعهشناسی دانشی مهم و تاثیرگذار است. جامعهشناسی به بررسی نحوههای تاثیر ارگانهای اجتماعی بر رفتارها و تصمیمات انسانها را نشان میدهد.
بسیاری از محققین حوزه جامعه شناسی، ابن خلدون را پدر جامعه شناسی میدانند. اما به گفته دانشنامه بریتانیکا جامعه شناسی در اواخر قرن ۱۹ به واسطه کارهای امیل دورکیم، ماکس وبر و گئورک زیمل و رابرت پارک شکل گرفت. در ایران غلامحسین صدیقی در سال ۱۳۱۷ جامعه شناسی را در ایران بنیان نهاد
انتشارات روزنامه اطلاعات سعی بر این دارد سهم کمی در این فهم و شناخت داشته باشد.