چالشهای هوش مصنوعی مولد (AI) – این مقاله به بررسی چالشهایی میپردازد که از ظهور فناوری “هوش مصنوعی مولد”* ناشی میشود. این فناوری، به طور فزایندهای در تمام جنبههای زندگی گنجانده شده است. از تجربه کاربری گرفته تا مدیریت فرآیندهای صنعتی و آموزش. ارزیابی چگونگی استفاده از هوش مصنوعی بر کار دادگاهها(در سطح ملی و بینالمللی) تأثیر میگذارد.
دادگاههای حقوق بشر باید اطمینان حاصل کنند که حقوقی که موظف به حفاظت از آنها هستند، تحت تأثیر منفی چالشهای هوش مصنوعی قرار نگیرد.
چالشهای هوش مصنوعی و دادگاههای حقوق بشر
دادگاههای حقوق بشر (HRC) نیز مستثنی نیستند و کار آنها به طور فزایندهای تحت تأثیر این فناوری قرار خواهد گرفت.
هدف از این مقاله، تفکیک دو جنبه از هوش مصنوعی و استفاده آن است که احتمالاً بر کار دادگاههای حقوق بشر تأثیرگذار خواهد بود:
1- استفاده و بهکارگیری هوش مصنوعی در عملیات دادگاههای حقوق بشر.
2- درگیری با پروندههایی که شامل استفاده از هوش مصنوعی هستند.
این مقاله به جای ارایه راه حل، سعی دارد زمینهای را فراهم کند که گفتگوی های لازم در این زمینه شکل بگیرد.
هوش مصنوعی و قوه قضائیه
هوش مصنوعی یک اصطلاح جامع است که اغلب به مجموعهای از فرآیندها و فناوریها اشاره دارد.
لذا به کامپیوترها این امکان را میدهد تا وظایف سنتی انجام شده توسط انسانها را پشتیبانی یا جایگزین کنند.
چند نوع هوش مصنوعی قابل شناسایی است
1- هوش مصنوعی سنتی(پیشبینی کننده): نوعی هوش مصنوعی که میتواند بر اساس دادههای تاریخی، نتایج را به دقت پیشبینی کند.
2- هوش مصنوعی مولد: نوعی هوش مصنوعی که میتواند وظایف مشابه انسان را انجام داده و محتوای اصلی مانند متن، ویدیو، صدا یا تصاویر تولید کند.
استفاده سریع از هوش مصنوعی، به ویژه هوش مصنوعی مولد، در محیطهای قضائی نگرانکننده است.
با وجود اینکه درک کاملی از پیامدهای این فناوری، به ویژه پیامدهای قانونی آن وجود ندارد اما دادگاهها، به ویژه در سطح داخلی، درحال حاضر از هوش مصنوعی استفاده میکنند.
به زبان ساده: خطرات فناوری “هوش مصنوعی مولد” که توانایی تولید: متن، ویدیو و صدا را دارد، چیست؟
چالشهای هوش مصنوعی مولد، نگرانی شرکت ها و نهادها.
### چالش اول:
استفاده و بهکارگیری هوش مصنوعی در دادگاههای حقوق بشر
چالش اول مربوط به استفاده و بهکارگیری هوش مصنوعی توسط دادگاههای حقوق بشر است.
سوال این نیست که دادگاههای حقوق بشر از هوش مصنوعی استفاده خواهندکرد یا خیر؟ بلکه سوال این است که چه زمانی این کار را خواهندکرد؟
به عنوان مثال، دیوان بینالمللی حقوق بشر (IACHR) قبلاً این کار را انجام داده و یک پلتفرم مبتنی بر هوش مصنوعی را معرفی کرد،
این پلتفرم امکان جستجوهای سیستماتیک و سازمانیافته از حقوق قضائی این دادگاه را فراهم میکند.
در حالی که ابزارهای هوش مصنوعی میتوانند به بهبود کارایی در دادگاههای حقوق بشر کمک کنند، استفاده مسئولانه از هوش مصنوعی نیاز به تعادل بین دو موضوع دارد:
1= مزایای قابل تصور برای ابزارهای هوش مصنوعی.
2= خطرات این فناوری برای حقوق بشر.
### چالش دوم:
درگیری با پروندههای شامل هوش مصنوعی
این موضوع مربوط به نحوه پردازش پروندههایی است که شامل هوش مصنوعی هستند. این چالش به دو بعد مختلف مربوط میشود:
بعد اول:
مربوط به سطح توانایی فنی که دادگاههای حقوق بشر باید داشته باشند، برای ارزیابی معنادار پروندههایی که هوش مصنوعی در آنها نقش دارد.
به عنوان مثال، چنین پروندههایی ممکن است شامل مسائلی مانند:
سیستمهای نظارت جمعی، فناوریهای شناسایی چهره و بیومتریک یا تصمیمگیری الگوریتمی در زمینههای مهاجرت یا رفاه اجتماعی باشد.
هوش مصنوعی به جزیی جداییناپذیر از جامعه تبدیل شده و دادگاههای حقوق بشر نیز از این قاعده مستثنی نیستند.
سوال اصلی برای این دادگاهها این است که چگونه وچه زمانی باید ازهوش مصنوعی استفاده کنندو مهمتر از آن، هدف آنها از این کار چیست؟
استفاده از هوش مصنوعی در عملیات دادگاههای حقوق بشر فرصتی برای بهبود کارایی و دسترسی فراهم میآورد.
اما همچنین چالشهای قابل توجهی نیز به همراه دارد.
بعد دوم:
در هنگام پیادهسازی این ابزارها، دادگاههای حقوق بشر باید اطمینان حاصل کنند که حقوقی که موظف به حفاظت از آنها هستند، تحت تأثیر قرار نگیرد.
این مقاله به شما کمک میکند تابهترین روشها برای بهکارگیری هوش مصنوعی در دادگاههای حقوق بشر را بررسی کنیدو به گفتگوهایی دراین زمینه ادامه دهید.
پنج آسمان مدیر پرویز فروزانی
