بافت تاریخی اصفهان یادگار دوران شکوفاییِ معماری
شکلگیری زیبای هر محله حول مسجد و بازار و اتصال محلهها توسط کوچهها و تشکیل شهری به نام اصفهان حکایت از تفکر شهرسازی در پیشینه این دیار دارد ولی بافت تاریخی این شهر، زخمخورده دوران مختلف تاریخی بوده و کجسلیقگیها و منفعتطلبیها آن را دستخوش تغییر قرار داده، به نحوی که یکپارچگی آن با تعریض گذرها و خیابانکشیها دگرگون شده است.
تخریب بافت تاریخی اصفهان در پی ساخت خیابانهای عمودی و افقی و همچنین خدماترسانیهای نامناسب، سبب مهاجرت ساکنان اصلی آن شده و زمینه اسکان افراد غیربومی را فراهم کرده و آن طور که معلوم است، اصفهان دیگر بافت یکپارچه گذشته را ندارد.
اینک 1700 هکتار بافت تاریخی اصفهان به صورت لکههایی در مناطق مختلف این شهر باقی مانده و با تداوم خیابانکشیها و تعریض گذرها و ورود ماشینها به مرکز بافت، آینده نامعلومی را برای آن رقم زده است؛ همانطور که با ساخت خیابان «طیّب»، دروازه «دربِ کوشک» تنها دروازه باقیمانده شهر، نابود شد یا با احداث خیابان «میرداماد»، این منطقه شاکله اصلی خود را از دست داد.
متأسفانه در طرحهای تفصیلی برای ساختمانسازی در بافت تاریخی، فقط محدودیت ارتفاع لحاظ شده است و خانههایی در این پهنه ساخته میشود که هیچ سنخیتی با بافت و معماری دیار نصف جهان ندارد، در حالی که خانههای منطبق با بافت این خطه دارای حیاط مرکزی است.
خبرنگار اطلاعات – محمدرضا کلاهدوزان – متن کامل گزارش 19/06/1402- صفحه 7