علم و معرفت درجوانی

علم و معرفت درجوانی

شاید این مطالب برایتان مفید باشد

علـم اندر کودکـی در قلـب و جـان دارد ثمر

می رود درعمق جانت همچونقش اندرحجر

—–

گـر بـخـوانـی در جـوانـی آیـت قــرآن و دیـن

متحـد با اصـل جـانـت گشتـه و گـردی وزین

—–

بـشـنـو از درگاه عصـمـت و آن امام المتقین

نیـست شایـان توجـه در سـرای ایـن زمیـن

—–

جز جوانی را که با جلباب علمش بس ثمین

یا که خود جویای علم و با ملک گشته قرین

—–

از نبی بشنـو سخن کان همچو درّ یاسمین

هم رهم گشتـه جوانـان، از یسار و از یمین

—–

لیـک پیـران را نگـر، نغمـه مخالـف سر دهند

جمع گشتند درخلاف و با شیاطین همرهند

—–

شمس گفتت در نصـایح قلب شـبّـان بایدت

قـلــب شـبّـان آیــنــه بــاران رحـمــت آیـدت

—–

دام دشـمـن آیـد و جـویــد جـوانــان رشـیـد

تـا کـه از عـلـم و هـنــر آواره گـردانـد مـزیـد

—–

هـان تـو دریـابـی ز نــور لَـم یَـزَل اندر شباب

یابی اندر صحت و شوق بدن چونان سحاب

—–

یابی از عـلـم و کرامـت، تا شـوی فخر بشر

شـرق و غـرب عالمت شد کیمیـایی از قمر

—–

چـون که پـیـری آیـدت، گـیـرد زمـام زنـدگی

کی جوانی ونشاط آید ترادر شاهراه بندگی

—–

در شباب آید جـوان را مستی و فخر و غرور

ز اهرمن خود وا رهان در ظل سلطان غفور

—–

بشنـو از لقمان صحیفـه نـور و اقـوال حسن

با جوان خـویـش گویـد از کرامت بس سخن

—–

“یا بنی” اخلاق نیکت، باشجاعت پیشه کن

از تکبـر بر حـذر بـاش و به صبـر اندیـشه کن

—–

در نگـر اصـحـاب کهـف و آن جـوانــان رشید

بس عجب لطف خدا در حق این قوم سعید

—–

اسوه و الگـو شدنـد، این شاخـص فرزانگان

نورشان گشته درخشان، تا ابد شد جاودان

—–

طرفه اسماعیـل بین ، بابـش خلیـل آسمان

گـشـتـه در ایثـار جـان الگـوی مـردان جهـان

—–

گشته “شیدا” مات ومبهوت شمائل درجوان

آرمـانـش ، علـم و توفـیـق جـوانـان، جـاودان

سروده: شیـدا ، استاد حوزه و دانشگاه.

—–

سروده ای دیگر از شیدا: امید و نا امیدی .

—–

عطار » بیان الارشاد »

در بیان و شرف علم فرماید چنین فرمود:

شرف از علم حاصل کن تو جانا

عـزیـز آمـد همیـشـه مـرد دانـا

—–

نبـاشد هیـچ عـزت بـه ز دانش

نبـایـد بُـد دمـی غافـل ز دانش

درباره ی آسمان آبی

مطلب پیشنهادی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ