داستان پسر حاتم طایی

داستان پسر حاتم طایی

شاید این مطالب برایتان مفید باشد

با مبارزاتی که برای نبی اکرم (ص) پیش آمد، تعدادی از قبیله اش و از جمله خواهر عدی اسیر شدند.

نبی اکرم رهسپار مسجد و نماز جماعت بودند، که خواهر عدی جلو رفته و گفت که من “سفانه” دختر حاتم طائی هستم.

محمد پیامبر اکرم با احترام ویژه ای با او برخورد نموده و دستور دادند با کاروانی که رهسپار شام بود او را به برادرش برسانند.

مقداری پول هم به عنوان هزینه سفر به او اهداء نمودند.

وقتی سفانه برادر خود؛ عدی را دید به او گفت اشتباه می کنی و پیشنهاد کرد که هرچه زودتر، خود را به محمد برسان.

گفت از دو صورت خالی نیست. یا او مثل حضرت عیسی(ع) پیامبر است،

پس، از او سبقت در ایمان بگیر و مسلمان شو. یا این که او صاحب قدرت و پادشاه است، در آن صورت می توانی از قدرت او استفاده کنی!

به این ترتیب عدی پیشنهاد حکیمانه خواهر را پذیرفت و به محضر نبی اکرم(ص) شتافته و خود را معرفی نمود.

نبی اکرم، فوق العاده او را تحویل گرفتند و به منزل برده و از او پذیرایی گرمی نمودند.

وی در مدت کوتاهی که در معیت نبی اکرم بودند او صافی از حضرتش در تواضع، مهربانی و رافت مشاهده نمود.

آقای عدی متنبه شد، و فهمید تبلیغات سویی که تا کنون شنیده همه دروغ بوده است.

در نهایت اسلام را پذیرفت و به نبی اکرم(ص) ایمان آورد.

او جزو بهترین یاران آن حضرت قرار گرفت و در پیشبرد اسلام نقش بسزایی ایفا نمود.

منبع داستان:

از کتاب یکصد حکایت – همراه با تحلیل و برداشت، صفحه 41 به نقل از سیره ابن هشام جلد 2 ص 578 .

—–

نویسنده کتاب “یکصد حکایت” با تخلیص “شیدا” استاد حوزه و دانشگاه، این داستان را به شعری روان و زیبا بیان کرد که با هم می خوانیم:

عدیّ بن حاتم طایی

نـقـش خـواهـر بـیـن بـرادر را به اوج آسمـان

الله الله ، می فـرسـتـد کـنـگـره عـرش زمـان

—–

هم پـدر انـدر سـخـاوت، شـاخـص عظمـاستی

هم پسر در پرتو عشق الهی، عروه الوثقاستی

—–

خـواهـرش گفتـا، که رو در محـضـر آن مَه جبین

پـرتـو آئـیـن او بـیــن، کـوه نــور انــدر یـقـیــن

—–

یـا کـه او پیغـمـبـر و باشـد جـهـانـی را زعیم

.یـا کـه او شد پادشـاه و پرتـوش جاهی عظیم

—–

یاکه او پـیـغـمـبـر است و همـرهـش دیـن کبیـر

.یاکه او بـا اقـتــدار و در صـلابــت بـی نـظـیـر

—–

پس محمد را عدی می جست، با شوق شهـاب

یافت او را دُر ّ اطلـس، همـرهـش برق سحـاب

—–

بیـن مـلائـک در شگـفـت از آسمـان رحمـتـش

قـوس ادنی شـد مـزیـن، از شکـوه سـرمـدش

—–

با تـواضـع، عـلـم و حـکمـت، روح افـزایی کنـد

از سحـابش آسمـان را ، فیـض سبحـانی کنـد

—–

ایـن بـود دریـای بی پـایـان که دیـن تدبیـر کرد

ایـن بـود مهتـاب عشقـی، که جهان تسخیر کرد

—–

در شگفـت آمـد عـدی زان مـهـربـانـی و ادب

گفـت کیست ایـن سـرو خـرامـان در لـقـب؟

—–

میـهـمـان شـد مـنــزل آن دُر یـکـتــای زمیـن

شد مسلمـان بـا ثـبـات محـکـم و قاطـع، وزیـن

—–

این بود مـاه درخشـان، ساحـتـش پـر شور بـاد

حـبّــذا دیّــان دیـن و مـرقــدش پــر نــور بـاد

—–

بعـداز آن آمـد عـدی از مـخـلـصـیـن درگـهـش

جـام سدره سر کشید از سوسـن با هیبتش

—–

در شکــوه جـنـت و عـرش بـریـن، اوج وقــار

از شمیمـت یا محمـد! گشتـه شیـدا بی قـرار

سروده: شیدا خرداد 1404

—–

شعر دیگری از “شیدا” : داستان موسی و جوان،

بی مهابا در شوی چنـگال گرگ مرغزار ؛ گشته گردی و نماند هیچت اندر بیشه زار.

بیا با هم مهربان باشیم ؛ این ره سخت را به مِهر چراغ باشیم.

—–

هفت عدد مقدس پارسیان امروز و دیروز.

درباره ی آسمان آبی

مطلب پیشنهادی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ