شهد من و درمانم عـشق آن جان جهان است گل و ریحـانم لـحـظـه یـاد تـو بر دســت دل و هـم جـانم ********** گر بتـابـد به دلـم شعـله خـورشید جهـان در صـعـودم، شـب مـعــراج بـرم سـکانـم ********** از خـم ابـروی تو رفـته قـرار از کـف من در ره عـشـق تو بـس والـه و سـر گردانـم ********** ز ازل بـسـتـه دلـم بـا ســر زلــف پـیـوند صوت قرآن چه خوش ست در سفر کیهانم ********** طالب خضـر چو موسایـم و هم آب حیات صوت داود زبــور، شـهـد مـن و درمـانـم ********** در شکستن بت نفسانی خود همچو خلیل نـازم آن روح بـلـنـد یـوســف کـنـعـانـم ********** عـشق میزان عـظیمی ست ز اسرار خدا وادی ایـمـن عـشـق اسـت سـرا پـا جـانـم ********** رومگردان زمن تیره دل، ای چشمه نور بگشا چهره نگارا، که دُرناب شود همیانم ********** لاله رخسار توام شمع جهان افروزاست نرگـس مست تو کرده است مرا سُکرانـم *********** بُرده شیـدا به سوی میکده ها سفره دل ز ازل سـاغـر عـشـق تـو شـده بنـیـانـم سروده : شیدا در تاریخ 24 اسفند 1401