شراب طهور سروده شیدا ، اگر مایل هستید تفسیر یک بیت از این شعر عرفانی زیبا را از زبان “هوش مصنوعی” بخوانید ، به پایین همین صفحه مراجعه کنید. شـرح کوتاهـی از این تفسیـر به عنـوان نمـونه، تقـدیم می شـود: “آید شراب طهورشان از اهل جنت سروشان” : در این مصراع، شاعر به “شراب طهور” اشاره دارد که در ادبیات عرفانی و دینی نمادی از پاکی و معنویت است.
شراب طهور، شرابی است که ناپاکیهای درونی را از بین میبرد و روح انسان را در عالمی الهی سرمست میکند.
شاعر این شراب را متعلق به اهل بهشت میداند، کسانی که در نهایت پاکی و کمال هستند.
“سروشان” نیز اشارهای به قامت بلند و زیبا دارد که نمادی از وقار و زیبایی اهل بهشت است.

شراب طهور(1)
آب طهـور از آسمـان آیـد مدام و بی امان
دل ها مزین سازد و جان ها معطر می کند
—–
آید ز انفاق و دهش از خیر و نیکی لاله شان
تا خود معطر گشته، دل ها را مسخر می کند
—–
آید شراب طهـورشان از اهـل جنت سروشان
این بهجت نیکوشان، مست و منـور می کند
—–
اندر بهشت جاودان، باشد نصیب اقبالشان
زوج مطهـر بین، چه اقبـالی مصـدر می کند
—–
جوشد ز چشمه جنت فردوس آن آب طهور
نوشند از آبی، که جان و دل مظفر می کند
—–
ابرار و نیکان در نعیم، اندر بهشت متقین
اکسیر مختوم رحیق، ادنی مصور می کند
—–
ابرار و نیکان را نگر نوشنـد از کاسی مدام
کافور باشد در مزاج جان را منـور می کند
سروده شیدا 1403/10/25 هش.
************
شراب طهور(2)
